સામખિયાળી પોલીસ મથકની હદમાં ૧૬ મે ૨૦૨૪ના રોજ બનાવ બન્યો હતો. ફરિયાદી તેની પત્ની અને અન્ય સંબંધીઓ જોડે સગાઈ પ્રસંગમાં ભાગ લેવા ગયેલો. ઘરે તેની ૧૫ વર્ષની દીકરી અને નાનો પુત્ર બેઉ એકલાં હતા. સાંજે સાડા પાંચ વાગ્યે ફરિયાદી ઘરે પરત ફર્યો ત્યારે પુત્રએ જણાવેલું કે સવારે સાડા દસના અરસામાં બહેન કુદરતી હાજતે જવાનું કહીને ઘરેથી નીકળેલી, તે પછી પાછી આવી નથી.

જમાઈ જ દીકરીને લઈ ગયો હોવાની શંકા રાખીને પિતાએ સામખિયાળી પોલીસ મથકે ૧૯ મે ૨૦૨૪ના રોજ ફરિયાદ નોંધાવી હતી.

ફરિયાદ દાખલ કર્યાં બાદ પોલીસે મોરબીની ફેક્ટરીની લેબર કોલોનીમાંથી જમાઈ અને કિશોર વયની સાળીને ઝડપી પાડ્યાં હતાં. પોલીસે કિશોરીનું તબીબી પરીક્ષણ કરાવતાં તે ગર્ભવતી હોવાનું સામે આવ્યું હતું.

પોલીસે ૧૫ સાક્ષી અને ૨૬ દસ્તાવેજી પુરાવા સાથે આરોપી વિરુધ્ધ ચાર્જશીટ દાખલ કરી હતી.

કૉર્ટમાં ટ્રાયલ દરમિયાન ભોગ બનનાર કિશોરી અને ફરિયાદી પિતા બેઉ તેમની જુબાનીમાંથી ફરી ગયાં હતા. પિતાએ પોતાને દીકરીની સાચી ઊંમર ખબર ના હોવાનું અને શાળામાં પ્રવેશ અપાવતી વખતે અંદાજીત જન્મ તારીખ લખાવી હોવાનું જણાવેલું. ભોગ બનનાર કિશોરીએ આરોપી બનેવીએ પોતાની સાથે કોઈ જોર જુલમ કર્યો ના હોવાનું, પોલીસે આપેલી સૂચના મુજબ કૉર્ટમાં નિવેદન આપ્યું હોવાનું જણાવેલું. કૉર્ટે બંનેને હોસ્ટાઈલ જાહેર કરેલાં.

કેસની સુનાવણી વખતે બચાવ પક્ષે રજૂઆત કરતાં જણાવ્યું હતું કે ડીએનએ ટેસ્ટનો પુરાવો એ સ્પષ્ટ કરતો નથી કે કિશોરી સાથે કોઈ બળજબરી થયેલી, તેને પ્રલોભન આપીને ફોસલાવાયેલી કે કિશોરીની સહમતી હતી કે નહીં. એ સત્ય તો ભોગ બનનારની જુબાની પરથી સ્પષ્ટ થાય. કિશોરીની જુબાની કેસની વિગતોને ટેકો આપતી નથી તેથી આ કેસમાં લગાડાયેલો આરોપ સાબિત થતો નથી.

આરોપી ગર્ભસ્થ શિશુનો જૈવિક પિતા હોવાનો ડીએનએ ટેસ્ટના રિપોર્ટને ઠોસ પુરાવો માનીને તથા આરોપી ફરિયાદી અને ભોગ બનનારનો નિકટનો સંબંધી હોઈ તે જુબાનીમાંથી ફરી ગયાં હોવાનું માની શકાય છે પણ તેને પ્રોસિક્યુશનની નિષ્ફળતા ના ગણી શકાય તેમ કહીને સરકારી વકીલ ડી.એસ. જાડેજાએ આરોપીને દોષી ઠેરવી સખ્ત સજા કરવા દલીલો કરી હતી.

કૉર્ટે ઘટના સમયે ભોગ બનનારની ઊંમર સગીર વયની હતી તે બાબત ફરિયાદ પક્ષે પુરવાર કરી હોવાનું ઠેરવીને, ભચાઉની પોક્સો કૉર્ટના વિશેષ જજ અંદલીપ તિવારીએ સરકારી વકીલ જાડેજાની દલીલોને ગ્રાહ્ય રાખતા સુપ્રીમ કૉર્ટના એક જજમેન્ટને ટાંકીને જણાવ્યું હતું કે જો પ્રોટોકોલ મુજબ ડીએનએ ટેસ્ટ કરાયો હોય તો તે મજબૂત પુરાવો છે અને અપરાધ સ્થાપન (Conviction)નો આધાર બની શકે છે, ભલે પછી ગુનાની પુષ્ટિ કરતાં અન્ય પુરાવાનો અભાવ હોય. 

કૉર્ટે ઈપીકો કલમ ૩૭૬ (૩), પોક્સો એક્ટની કલમ ૪ અને ૬ હેઠળ આરોપીને અપરાધી ઠેરવી ૨૦ વર્ષની સખ્ત કેદની સજા ફટકારી છે. કૉર્ટે ઈપીકો કલમ ૩૬૩ અને ૩૬૬ હેઠળ પણ કેદ અને દંડની સજા ફટકારી છે.

આ કેસમાં અગાઉ કૉર્ટની મંજૂરીથી કિશોરીનો ગર્ભપાત કરવામાં આવ્યો હતો.